با حرف هایی که برای نزدنن چه کار کنیم...؟
یک بی قراری بیسابقه درون سینهم احساس میکنم، میدونم برام بیاهمیت نبوده نیست. ولی فکر نمیکردم اینقدر برام مهم بوده باشه. این که اینطور هیجان زدهم کنه و یا اینکه اینطور نگران باشم که حرفها یا رفتارم ناراحتش کردن. من کجام، اون کجاس...؟
پ.ن: قصدم این بود که متن بالا رو پاک کنم، ولی از اون جهت که هربار توی یک بلاگی گلواژههای ملت راجع به روابطشون رو میخوندم مسخرهشون میکردم، خودم رو شایسته این میدونم که حالا که شاید شرایطی شبیه به اون افراد پیدا کردم، خودم رو در معرض همون انتقادات قرار بدم.